Androgyne kunst

Mijn verhaal gaat over de mens. Niet over mannen of vrouwen, maar over de mens. Kinderen maken geen onderscheid tussen ras of geslacht. Mensen zijn voor hen gewoon mensen.

De schilder Willem de Kooning schreef het volgende.

Je kunt mannen niet altijd goed onderscheiden van vrouwen in mijn schilderijen.

Die vrouwen vormen misschien wel mijn vrouwelijke kant, met brede schouders wel te verstaan.

Mensen zijn gewoon mensen. Dit idee kan aangeduid worden met het begrip androgynie. In de geschiedenis komt dit thema regelmatig voor. Binnen de Tellem cultuur in Mali, bij het Ezaghamvolk in Nigeria, binnen de Hindu metafysica, bij Sigmund Freud en Carl Jung, de Surrealisten, de Stijl en het Postmodernisme.

In onze eeuw maakt androgyn denken en filosoferen onderdeel uit van de muziek, beeldende kunst en het denken over gelijkluidende doelen voor mannen en vrouwen, bijvoorbeeld waar het ons milieu en onze vrijheid betreft.

Ik maak mijn werk vanuit een androgyn mens en wereldbeeld. Dit kenmerkt zich door de keuze van materialen en de combinatie van materialen. Ik vind het belangrijk dat er sprake is van nieuwsgierigheid en dubbelzinnigheid en dat hiërarchie gemeden wordt.

 

Muziek van Wim Mertens, After Virtue, titelnummer Justice.

Website door mediabreed.nl

Fotografie door Nico te Laak.